Fundació Joan Miró - 1982

Joan Miró (geboren 1893 in Barcelona, overleden 1983 in Palma de Mallorca) was een Catalaanse schilder, beeldhouwer en keramist en wordt beschouwd als een van de belangrijkste vertegenwoordigers van het surrealisme.

In 1907 studeerde hij aan de handelsschool en de kunstacademie van Barcelona, die reeds door Picasso was bezocht.

In zijn vroege artistieke fase werkte Miró in de rechtlijnige stijl van het fauvisme en kubisme. Toen hijzich in 1924 aansloot bij de surrealistische groep rond Breton, werd zijn schilderstijl hierdoor beïnvloed, hoewel hij zich nog steeds als een buitenstaander van deze stijl gedroeg.

Miró ontwikkelde een karakteristieke picturale taal die gekenmerkt wordt door sterke kleuren en vereenvoudigde vormen. Deze individuele stijl van schilderen ontstond vanaf 1930 en bezorgde Miró internationale roem.

In 1971 werd een museum gewijd aan zijn werk, de Fundació Joan Miró, opgericht in zijn
geboortestad Barcelona en wordt beschouwd als het belangrijkste Miró-museum.

In 1979 ontwierp hij een kerkraam en ontving hij een eredoctoraat van de Universiteit van Barcelona.

Miró's werken worden gekenmerkt door raadselachtige en soms ironische trekken. Er verschijnen dierfiguren (b.v. vogelmannetjes) en gedraaide, organische en geometrische vormen. Zijn schilderijen worden ook geassocieerd met een zogenaamde vrolijke naïviteit.

De kunstenaar zelf omschreef zijn schilderijen als poëtisch, die in die zin tot stand kwamen door een nauwgezet ontwerp met talrijke voorstudies.